BRAUN: AJO QË NDODHI NË KOSOVË ËSHTË E DREJTË
Pavarësia e Kosovës është rrugë e drejtë përpara. Prania e Natos dhe misionit të Bashkimit Europian ne Kosovë do të mundësojë ruajtjen e paqaës dhe stabilitetit. Kështu është shprehur kryeministri britanik Gordon Braun (Gordon Brown).“Ajo që ndodhi në Kosovë është rrugë e drejtë përpara. Pavarësia e mbikqyrur u bë me paqë dhe stabilitet. Unë shpresoj se si rezultay i pranins së forcës të Natos dhe misionit civil të Bashkimit Europian atje, kjo do të vazhdojë, tha kryeministri britanik Gordon Braun. Kryeministri Braun shprehi shpresën se Serbia, përkundër tensionit dhe brengave të kuptueshme, do të shoh se ka arrdhmëri europiane. “Dhe ne do ta ndihmojmë atë në këtë drejtim” shtoi kryeministri Braun,
Kryeministri britanik theksoi rëndësinë e dorëzimit para Gjykatës së Hagës të të akuzuarve për krime të luftës Mladic dhe Karagjic. Duke iu përgjigjur pyetjes në Parlament lidhur me këtë, Braun tha se sjellja e këtyre dy personave para drejtësisë është shumë me rëndësi pas asaj që ndodhi në këtë pjesë të Europës.
Kim Bytyci
www.dw-world.de/albanian
MILIBAND: KOSOVA ËSHTË RAST I VEÇANTË
Pavarësia e Kosovës bazohet në procesin e Kombeve të Bashkuara. Rezoluta 1244 parashikon procesin e gjetjes së zgjidhjes së statusit, tha sekretari jashtëm britanik David Miliband pas njohjes së Kosovës nga ana e britanisë së Madhe. “Rezoluta 1244 paraashtron procesin për protektorat ndërkombëtar dhe për diskutimet rreth statusit final pas fazës përkohshme. Rezoluta nuk jep mandat për një përfundim të caktuar. Ajo nuk thotë se procesi duhet të përfundojë në pavarësi por ajo nuk përjashton këtë gjë. Rezoluta 1244 është bazë e qartë legale për procesin e negociata që zgjatën nëntë vjet si dhe të procesit së zgjidhjes, shtoi Miliband.
Rreziku nga mohimi të aspiratave të mëse 90 të popullatës, bazuar në procesin e Kombeve të Bashkuara do të ishte më madhe se rreziku që mund të paraqet situata moemntale në rajon. Natoja është në rajon me një forcë prej 16 mijë trupash. Sipas raporteve nga rajoni, situata nuk është në tensionim të tillë që do të kërkonte forca shtuese, shtoi mes tjerash sekretari i jashtëm britanik David Miliband. Kosova eshte rast i vecante. Kombet e Bashkuara kan administruar atë tanimë nënëtë vjet. Miloband përkujtoi pamjet e spastrimeve etnike dhe katasrofonë humanitare. Te gjithe na kujtohen pamjet e spastrimeve etnike si dhe pasojat e mosangazhimit. Bashkimi Europian ka treguar lidership të qarte tani. Të gjithë 27 anëtarët janë pajtuar se Kosova është rast unik dhe është përgatitur platforma për njohjen individuale të Kosovës tha sekretari britanik David Miliband.. Ai shtoi se Bashkimi Europian nuk mund si i tillë të njoh një shtet dhe se prêt se shumica e vendeve të BE të bëjë këtë njohje gjatë javës.
Kim Bytyci
www.dw-world.de/albanian
INDEPENDENCE FOR KOSOVO REPAIRS TWO BROKEN DECADES
* Kim Bytyci
* The Guardian,
* Monday February 18 2008
A few days ago I was talking to a young woman in the Kosovan capital, Pristina. With independence in everyone's minds, I asked her how the city felt these days. "Good," she said. "We hope everything will be fine." The glum, demoralised cloud that had hung over the city had lifted. "Now people are smiling more. There is a sense of optimism and hope in the air," she said.
Her sense of hope - a hope without euphoria - in many ways captures what yesterday's declaration of independence is really about.
Whatever the pictures coming from Kosovo this week might suggest, this declaration of independence is not really about street celebrations and flag flying. Nor it is a piece of paper to wave from government buildings. For the people of Kosovo independence is about daily life; it affects their jobs, education, the passports on which they travel.
It is the promise of security: that no "new Milosevic" will one day force them to close their schools and universities or ban all media in their language. A guarantee that no army or paramilitaries using the state as a cover will make unlawful demands upon them, take their belongings, brand them terrorists, strip them of any identity papers and drive them out of their homes.
It is a final green light from the international community to restart their lives free from state-controlled order, fear and intimidation. It is an act that will pave the way for a speedier stabilisation of the entire region.
For two decades, while the world looked on, 2 million Kosovans lived in a limbo - punctuated by events in 1999, when the international community took over temporary administration of the region following the Nato action against Milosevic's forces. The disintegration of the former Yugoslavia had begun 10 years earlier, following the rise of Milosevic in Serbia and his decision to send the army to Pristina to secure what later became known as the "tanked constitution". The message that Milosevic sent to Kosovans spread fast around the rest of the country. Once the tanks started rolling, everyone knew they would just as easily reach Zagreb, Ljubljana, Skopje, Sarajevo, Podgorica. The first to benefit from the climate of fear was Croatian nationalist Franjo Tudjman. The rest is history.
It is against this background that one must view yesterday's historic events. This declaration of independence is the last chapter in the long and painful disintegration of the former Yugoslavia. Its clearly defined borders, legal status within the former Yugoslavia and the violent and abusive treatment its people received during the break-up of their country marks out Kosovo as a unique case in international law. Nor is this declaration a unilateral act. It is a coordinated declaration based on broad international agreement.
It is quite wrong to paint it as an act that breaks international laws or norms. Instead, it amounts to the repair of laws that have been broken for two decades. A lawyer himself, the Serbian prime minister, Vojislav Kostunica, should be the first to understand this. Contrary to the scare stories, Kosovo's independence does not deliver a precedent to any independence-minded territory. Just as Catalans are not using East Timor to claim their own independence, they will not be able to use Kosovo.
Moreover, Kosovo is a European problem. Ask any European if they wish to go through what Kosovans have suffered, and you can be sure that not many in today's Spain, Slovakia or Romania would claim that they would "die for such a chance". In time they may turn to Scotland or Belgium to see how a case for independence, if relevant, could be argued in a free and democratic society. If anything, Kosovo's independence will be a reminder for everyone in Europe that, if they abuse their ethnic communities, they risk losing them.
For the Serbian community in Kosovo, independence, together with the EU presence, offers them the best guarantee of security. Organised disobedience and attempts to revise borders along ethnic lines - in effect, partition - in a region full of "ethnic" pockets, could easily lead to a domino effect. One need not look as far as India and Pakistan to see the consequences of such attempts. We saw what happened in Bosnia in the 1990s. Europe cannot afford a repeat.
Even under the watchful eye of the international community, the Serbian government rarely talks about the people who live in Kosovo: be it Kosovan Albanians or indeed Serbs. It is because their concerns are territorial that they could afford to refuse any international proposal in the hope of paralysing the process.
Hard as it may be, Serbia needs to accept Kosovo's independence as the best solution for both parties. Only this will counteract stereotypes and prejudices in the Balkans and open new and constructive channels of communication, based on mutual respect.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/feb/18/kosovo.serbia
KOSOVO WAS NOT THE ISSUE
In the wake of the Serbian election Kim Bytyci argues Kosovo was not the issue in this crucial poll
Taxi drivers in Serbia tell you things as they are. They know they will probably never see you again.
"Trust me, we are very tired," said the man who drove me from the airport to the city on the eve of the elections. Looking indeed tired and casually dressed, he could easily be mistaken for a "radical" voter. But keeping the radicals out was his motivation for Sunday 3 February. "No more return to the past. We've had enough of wars and nationalism of the Nineties."
The re-election of President Boris Tadic will have pleased him - and most of those I spoke to on the day before the election. It had been widely seen as a referendum for or against the European Union, a choice between future and past, the west and Russia. Tadic based his campaign on a European platform. His rival, Tomislav Nikolic, looked towards Russia, stressing the importance of relations with the "historic friend".
The shadow hanging over this election was Kosovo. After the failure of the extended talks between Serbs and Kosovans last December, the declaration of independence by Kosovar Albanians was widely seen by the international community as the only way towards solving the issue of Kosovo's status.
But with the Serbian presidential elections a month away, Kosovar Albanians were asked not to rush into a decision.
The narrow (2 per cent) victory by the pro-western Tadic can be seen as something of a warning to him and to Brussels. For the people I spoke to in Belgrade, however, the election had nothing to do with Kosovo or the EU. For them, Kosovo is the "distant past" and the EU a distant dream. What they want in the immediate future is "European standards" - in other words, a better life, more employment and less corruption and organised crime. To travel without a visa would be nice but one still needs money to do it.
Experts agree. The choice "EU or isolation" and "Kosovo or not" was false, they told me. Speaking on election night, a representative of the Centre for Free Elections and Democracy stressed that a "better life" was a clear priority for 75 per cent of voters. "Kosovo was a priority for politicians," he said.
A recent poll in Serbia showed 75 per cent of people want integration with the EU, while more than 80 per cent see it as "something positive". Goran Svilanovic, former foreign minister of Serbia in the post-Milosevic government, thinks this election was more an assessment by the voters of the past seven years of the democratic coalition government that has ruled Serbia since the overthrow of Slobodan Milosevic in 2000. The two million or so who voted for Nikolic should not be seen as extreme nationalists and haters of other nationalities. Most of them are unhappy with what has been happening since 2000, he said.
Now the focus turns to Kosovo. A declaration of independence is expected within weeks and the US and most of the EU are likely to recognise it quickly. Both Tadic and Prime Minister Vojislav Kostunica oppose independence but differ on how to respond to the demand for it. Having secured a new mandate without Kostunica's support, President Tadic is in a strong position.
The future of the government is uncertain. Much depends on what happens in the coming weeks and months, especially in relation to the interim agreement with the EU, which was due to be signed on 7 February. If Tadic fails to get Kostunica's support, regardless of Kosovo, new elections may be called in Serbia.
Whether this will mean another delay for Kosovo remains to be seen. But also waiting will be the people of Serbia. They voted for change and they want change. As my taxi driver put it: "They keep scaring us with the loss of Kosovo, which for years has not been ours. All we want is a better life."
Published in the New Statesman
http://www.newstatesman.com/200802070016
TIM XHUDA: ZGJEDHJET NË SERBI PA RËNDËSI PËR KOSOVËN
Sipas rezultateve të para, presidenti i deritashëm Boris Tadiq u rizgjoz në këtë post. Tadiq mori 50.57% të votës. Kundërshtari tij Nikolic mori 47.71%. Zgjedhjet u karakterizuan me një pjesëmarrje të lartë të votuesve, mbi 66%.
Por çka do të thotë një rezultat i këtillë për të arrdhmen e Srbisë. Ç'farë roli luajti çështja e Kosovës në zgjedhje dhe ç'farë rëndësie mund të kenë ato për çështjen e pavarësisë së Kosovës.
Fitorja e sotme e prezidnetit Tadiq para së gjithash shihet si konfirmim i orientimit të Serbisë drejt integrimeve Evropiane thotë Tim Xhuda (Tim Judah) analistë britanik.
“Natyrisht do të jetë vështirë. Mbeten shumë probleme. Çështja më interesdante tani është të shihet nëse kjo qeveri do të mbijetojë. Më në fund kryministri dhe partia e tij nuk mbështetën prezidentin gjatë fushatës. Prezidenti tani ka një dorë të fortë, ai u mbështet nga votuesit. Mbetet të shihet se a do të arrijë prezidenti të shtyjë kryeministrin ta mbështet atë rreth Europës pavarësisht se çka do të ndodh lidhur me Kosovën. “Nëse nuk arrinë të bëjë këtë, mund të ndodh të kemi zgjedhje të reja mbrenda disa muajsh”, thotë Xhuda.
Sa i përket vetë Kosovës, Xhuda thotë se ky rezultat nuk ka ndonjë domëthënie të veçantë. Kosova tani ndoshta do të pres diç më shumë për pavarësi por këtu flasim për një periudhë shumë të shkurtër. Po të kishte fituar Nikoliqi, mendoj se nuk do të kishte patur hezitime dhe Kosova do të kishte shpallur pavarësinë. Tani flasim për disa javë më shumë. Por mendoj se për Kosovën këto zgjedhje nuk patën ndonjë domëthënie fundamentale. Ato ishin të rëndësishme për Serbinë., shton Xhuda
Zgjedhjet e djeshme janë karakterizuar gjerësisht si vendim mbi kursin e arrdhshëm të Serbisë. Si zgjedhje e Serbisë mes Bashkimit Evropian apo izolimit të vendit dhe lidhjeve më të ngushta me Rusinë.
Por vëzhguesit dhe analistët e këtushëm thonë se vet votuesit pane diçka tjetër në këto zgjedhje.
Goran Svilanoviq ish ministër i jashtëm Serbisë thotë se këto zgjedhje ishin para së gjithash vlerësim i periudhës shtatëvjecare të koalicionit demokratik.
“Boris Tadiq u orvat ti paraqet këto zgjedhje si vendim se a dëshirojmë të hymë në Bashkimin Europian apo jo”. Por Nokiliqi megjithatë arriti të imponojë temën tjetër, pra të vlerësimit të qeverisjes së deritashme. se a janë etarët të kënaqur me qeverisjen e deritashme apo jo. Prandaj, shton Svilanoviq votuesit e Nokoliqit, nuk duhet shikuar doemos si nacionistë ekstrem apo urrejtës të popujve tjerë. Ata mund të ken ide nacioniliste dhe ti ndjekin idetë e Millosheviqit apo Sheshelit. Por shumica e tyre janë njerëz të pakënaqur me atë që ndodhi në Serbi prej vitit të 2000 e deri tani. Nikoliqi dhe partia radikale arritën deri tani të bëjë një distancim dhe tërë periudhën e viteve të 90-ta tia hudhin Millosheviqit. Nddërsa tërë peshën e asaj cka ndodhi pas vitit 2000, ta vëjnë mbi supet e Tadiqit. Prandaj presidenti Tadiq pati një pesh shumë më të madhe se sa shihej, shton Svilanoviq.
Marko Blagojeviq nga Qendra për zgjedhje të lira dhe demokraci thotë se në krijimin e atmospheres referundi kontribuan vet kandidatët meqë astyre u shkoi për dore kjo. Poashtu çështja e Kosovës nuk ishte ndër temat prioritare tek votuesit vlerëson Blagojeviq.
“Nëse shikoni nga larg, ndoshta u duket se Kosova ishte prioritet i qyetatarëve të Serbisë. Por kjo nuk është e saktë. Prioritet i qytetarëve të Serbisë, sic besoj se është rast edhe me qytetarët e vendeve tjera edhe madje shumë më të zhvilluara, është një jetë më e mirë. Shumica dërmuese, mëse tri të katërtat e tyre, shton Blagojeviq dëshironë një jetë më të mirë. Pra, zhvillimi ekonomik, standardi më i mirë, punësimi, lufta kundër korrupcionit: këto jane temat që prijnë listën e prioriteve të qytetarvë. Këtë drejtim e morën fushtat parazgjedhore por vetëm pas raundit të parë, gjë që me siguri kontribuoi në pjesëmarrjen më të madhe të qytetarëve në raundin e dytë. Kosova, shton Blagojeviq ishte prioritet i politikanëve dhe ajo dominoi fushatën e tyre veçmas para raundit të pare. Kandiatët e ndryshëm bënë këtë për arsye të ndryshme. Për Tadiqin kjo temë ishte më komplekse para së gjithash për shkak të pozitës si president por edhe për shkak të marrdhënieve mes koalicionit qeveritar pra me partinë e kryeministrit, Koshtunica, shton mes tjerash Blagojeviq.
Kim Bytyci
www.dw-world.de/albanian
SERBIA NË UDHËKRYQ
Madje para se të mbullet fushata elektorale, pak çka indokonte momentin në të cilin Serbia do të gjendet sot. Posterët e kandidatëve aty-këtu nëpër rrugë duken më shumë si të mbetur nga ndonjë ngjarje e kaluar se sa përkujtim i raundit vednimtar per zgjedhjet prezidenciale.
"Vërtetë jemi lodhur” më tha taksisti gjatë rrugës nga aeroporti deri në qytet. Me moshë diku kah të pesddhjetetat ai mban mend ditë më të mira të para luftës së viteve të nëntëdhjeta. Daljen në zgjedhje ai e sheh si vote kundër kthimit në atë periudhë. “Vetëm të mos kthehemi kurr më në ato vjet", thotë ai.
Jo të gjithë janë entuziast mbi votën e vet. Një qytetar tjetër në moshë të ngjashme thotë se nuk se pret ndryshime pavarësisht se kush do të fitojë.
Zgjedhjet e sotme karakterizohen këtu si referendum për rrugën europiane apo izolimin e Serbisë. Sipas një sondazhi të publikuar këto ditë 75% të popullatës mbështesin
anëtarësimin në Bashkimin Evropian. Kështu fitorja e kandidatit radikal Nikolic në raundin e parë befason shumë analistë të këtushëm. Befasues për shumkë është edhe pasiguria e plotë mbi fitoren e mundshme të dielën. Sipas hulumtimeve publike, të dy kandidatët qendrojne ne gare mëse të ngushte, të dy me rreth 50%gjasa për fitore.
Presidenti aktual Tadiq shihet si pro-perendimor. Ai fushtën e tij parazgjedhore e ka drejtuar kah Bashkimi Evropian. Kunduershtari tij Nikoliq shikon me shume drejt Rusise dhe thekson marrëdhëniet me këtë shtet. Në një debat televiziv ndërkaq Nikoliqi kundërshtoi Tadiqin si kandidat të vetëm i cili siguron rrugën drejt Bashkimit Europian. "Unë plotësisht mbështes rrugën evropiane, me vetëm një kusht", tha ai. Ky kusht për të është Serbia në tërësi, pra me Kosovën. Të dy kandidatët kundrshtojnë pavarësinë e Kosovës por me mjete paqësore. Tadiq gjate fushatës parazgjedhore përjashtoi mundësinë e luftës.
Vet çështja e Kosovës ndërkaq pak nëse fare figuron në mendjen e votuesve. Sipas vlerësimeve tue këtushme shumica e tyre theksojnë para së gjithash dëshirën për një jetë më të mirë. Një jetë nëse jo akoma në Evropë të paktën me standarde evropiane.
Gara e ngusht bëri që organizatat qytetare dhe joqeveritare ti ftojnë qyterarët për pjesëmarrje sa më të madhe në zgjedhje. Mbi 6 milion a 700 mijë votues kan të drejtë vote në raundin e dytë të zgjedhjeve prezidenciale. Rreth 37 mijë qytetarë me vendbanim jasht vendit poshtu do të mund të votojnë në 65 pika votimi. Në Kosovë janë regjistruar 114.033 votues. Qendrat e votimet janë të hapura prej orës 7 në mëngjës deri 8 në mbrëmje. Komisioni republikan i zgjedhjeve ka njoftuar se rezultatet do të fillojnë të bëhen të njohura që nga ora 22 pra dy orë as mbylljes së qendrave të votimit.
Votuesit do të zgjedhin mes kandidatit demokrat Boris Tadiq dhe atij radikal Tomislav Nikolic.
Raundin e dytë të zgjedhjeve do të mund të përcjellin edhe vëzhguesit amerikan dhe britanik. Sic mësohet këtu, atyre tani iu ështue dhënë akreditimi.
Kim Bytyci
www.dw-world.de/albanian
